การแยกทางอาชีพเป็นผล ทุกวันนี้ การมีส่วนร่วมของแรงงานสตรีอยู่ที่ร้อยละ 587 แต่แตกต่างกันตามเชื้อชาติและชาติพันธุ์ การมีส่วนร่วมของแรงงานหญิงผิวดำยังคงสูงกว่าผู้หญิงผิวขาว8 ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการรับรู้ทางสังคม
ซึ่งมีรากฐานมาจากการเป็นทาส ว่าผู้หญิงผิวดำต้องทำงาน 9 และในขณะที่ความก้าวหน้าของผู้หญิงเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ การวิเคราะห์แบบแยกส่วนของการเปลี่ยนแปลงในการแบ่งแยกอาชีพระหว่างปี 1983 และ 2002 พบว่าผู้หญิงผิวขาวมีความก้าวหน้ามากขึ้นในการเข้าสู่อาชีพต่างๆ
มากกว่าผู้หญิงผิวดำและสเปน และความชุกของมารดาในฐานะผู้ให้บริการหลักหรือเพียงผู้เดียวในครัวเรือนเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงผิวสี11 พูดง่ายๆ ก็คือ งานที่จ่ายค่าจ้างสูงกว่าจะจ้างผู้ชายผิวขาวอย่างไม่สมส่วน (รูปที่ 1) ในขณะที่งานที่ได้รับค่าจ้างต่ำกว่าจะจ้างผู้หญิงอย่างไม่สมส่วน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้หญิงผิวสี
การแบ่งแยกอาชีพตามเชื้อชาติมีรากฐานมาจากการเป็นทาส ในช่วงเวลาแห่งการปลดปล่อยในปี พ.ศ. 2408 ทาสประมาณสองในสามถูกบังคับให้ทำงานในไร่นา ในขณะที่คนอื่นทำงานในสภาพแวดล้อมภายในประเทศ12 หลังจากเลิกทาส การออกกฎหมายและการขาดโอกาสการจ้างงานอื่นๆ
มักทำให้คนงานผิวดำไม่มีทางเลือก แต่ยังคงทำงานในภาคการเกษตรหรือในครัวเรือนต่อไป ตัวอย่างเช่น ในเซาท์แคโรไลนา
คนผิวดำสามารถทำงานเป็นชาวนาหรือคนรับใช้ได้เท่านั้น เว้นแต่จะได้รับใบอนุญาตจากผู้พิพากษา13 ข้อตกลงใหม่ ซึ่งกำหนดพื้นสำหรับการคุ้มครองงานในสหรัฐอเมริกา แรงงานภาคเกษตรไม่ได้รับการคุ้มครอง เช่น ค่าจ้างขั้นต่ำ ประกันสังคม และการทำงานล่วงเวลา14 บทบัญญัติเหล่านี้ไม่รวมคนงานผิวดำ
ชาวอเมริกันเชื้อสายเม็กซิกัน ชาวอเมริกันพื้นเมือง และชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียจำนวนมากจากมาตรฐานสถานที่ทำงานขั้นพื้นฐาน และเป็นแบบอย่างสำหรับการแบ่งแยกอาชีพไปสู่คุณภาพต่ำ ร้อยละ 52 ของผู้หญิงผิวดำเป็นคนทำงานบ้าน ในปี 1940 ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นเป็น 70 เปอร์เซ็นต์ ทุกวันนี้ แม้ว่าครัวเรือนแต่ละครัวเรือนจะไม่ใช่นายจ้างทั่วไปอีกต่อไป
แต่งานรับใช้ในบ้านและงานดูแล เช่น ผู้ช่วยด้านสุขภาพที่บ้าน ผู้ช่วยดูแลส่วนตัว และพนักงานดูแลเด็ก ยังคงมีสัดส่วนการจ้างงานผู้หญิงผิวดำไม่สมส่วน และผู้หญิงผิวดำก็คิดเป็นสัดส่วน 1 ใน 5 คนจ้างงานเหล่านี้16 ในขณะเดียวกัน ชายผิวดำทำงานอย่างไม่เป็นสัดส่วนในบทบาทการขับรถและการทำความสะอาดที่หลากหลาย
การเลือกปฏิบัติ การคุกคาม และการเหมารวม ระบบและตัวเลือกนโยบายสะท้อนแบบเหมารวม ความลำเอียง และการรับรู้เกี่ยวกับเพศ เชื้อชาติ ชาติพันธุ์ สถานะความพิการ และมีอิทธิพลอย่างมากและจำกัดการเลือกอาชีพของแต่ละคน ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นวิชาชีพทางการพยาบาลในปลายศตวรรษที่ 19 ได้สร้างบทบาทใหม่ให้กับผู้หญิงในที่ทำงานในช่วงเวลาที่แนวคิดนี้แปลกใหม่อย่างแท้จริง โดยประกาศว่าหน้าที่พยาบาล “ต้องทำให้ผู้หญิงพึงพอใจเท่านั้น”17 ทุกวันนี้ ลักษณะเฉพาะที่ถูกมองว่าเป็น “ผู้หญิง”
โดยเนื้อแท้นั้นสัมพันธ์กับอาชีพที่มีผู้หญิงเป็นใหญ่ 18 ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงถูกเหมารวมว่าเป็นการดูแลและดูแลบ้าน ดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จในบทบาทการสอน การพยาบาล หรือการดูแล หรืออ่อนแอทางร่างกายและ ไม่ได้รับอนุญาตและไม่ประสบความสำเร็จในการก่อสร้างและการค้าหรือตำแหน่งการจัดการ เมื่อเวลาผ่านไป การรับรู้เหล่านี้มีความเข้มแข็งและคงอยู่ตลอดไปโดยบรรทัดฐานที่ฝังอยู่ในระบบ เช่น การศึกษาและการจัดหางาน
สนับสนุนเนื้อโดย Ufabet เข้าสู่ระบบ
